Arquivos da etiqueta: San Fins

A Xunta insinúa que unha das presas de residuos mineiros de San Finx era para moer millo

A Dirección Xeral de Minas pretendería así evitar que sexa a concesionaria mineira, do Grupo Sacyr, quen asuma a restauración da zona contaminada.

O informe emítese no momento en que están imputados varios funcionarios e autoridades por mentir sobre as presas de residuos mineiros.

A rotura da presa, a 5 km da ría de Noia, podería producir un importante impacto ambiental, segundo informou Augas de Galicia.

A rede ContraMINAcción considera “esperpéntico e demostrativo da corrupción rampante na Xunta” que nun xiro inesperado, que a Dirección Xeral de minas insinúe agora que unha das presas de residuos mineiros das minas de San Finx (en Lousame), a maior delas e que pecha un val fluvial cun dique de contención de lodos de 50 metros de cumprimento e 14 metros de altura, fose para mover un pequeño muíño negral no que moía millo a veciñanza.

Así o indica nun informe informe asinado pola enxeñeira técnica de minas Olga Barreira Sevillano, funcionaria do departamento que dirixe Ángel Bernardo Tahoces, que fora xa imputado precisamente por deixar estas presas mineiras fóra do proxecto de restauración que aprobou en 2009 sen trámite ambiental algún. Sen embargo, as presas figuran como instalacións de residuos mineiros tanto nos plans anuais de labores presentados pola mina ata o ano 2000 como no “Inventario de Balsas e Escombreiras da Comunidade Autónoma de Galicia”, encomendado pola Xunta en 1999 trás o desastre de Aznalcóllar.

O informe no que se vincula a presa maior de residuos e o pequeno muíño de millo foi encargado por “orde verbal” do Xefe Territorial da Consellería de Industria na Coruña, Isidoro Martínez Arca, co propósito de remitilo a Augas de Galicia, que xa determinara o ano pasado que se trataba de presas de residuos mineiros e pretendía obrigar á empresa ao seu desmantelamento e restauración da zona.

Segundo os colectivos integrantes de ContraMINAcción, trátase dunha tentativa desesperada de evitar tanto a responsabilidade da concesionaria mineira, unha filial de Valoriza Minería (Grupo Sacyr), como unha escapada cara adiante por parte dos propios funcionarios e autoridades agora imputados por mentir reiteradamente en documentos públicos relativos ás presas mineiras. Os colectivos indican que é sobradamente coñecido que o maior dos depósitos mineiros fora construído pola mina en 1939 e que protagonizou o chamado “Desastre de 1960” trás a rotura das súas comportas (como recolle o documental “San Finx 1960”).

Nun informe de 2017, Augas de Galicia afirmaba que no caso dunha eventual rotura desta presa de maiores dimensións “o arrastre dos materiais podería producir un importante impacto ambiental” mentres que nunha visita de inspección realizada en 2019 polo hidrólogo especialista en presas mineiras Steven H. Emerman concluiuse que a mesma presa presentaba signos evidentes de licuefacción interna o que levaría más cedo ou máis tarde á súa falla crítica, co impacto que iso causaría sobre a ría de Muros e Noia e o LIC Esteiro do Tambre.

Tentativa de lavado de cara do lobby mineiro galego

Deixa unha resposta

As mineiras buscan rodearse de altos cargos da Xunta, Deputación, Concello de Santiago, Ministerio de Transición Ecoolóxica, así como de SEO Bird Life a poucas semanas de que se inicie o maior concurso de dereitos mineiros da historia galega
Desde ContraMINAcción denuncian a presentación dunha imaxe irreal do sector, plagado de desastres ambientais e irresponsabilidade cómplice por parte das administracións

A realidade demostra que a meirande parte das canteiras de Galicia carecen de restauración algunha. Tal e como recolle o Catálogo dás Paisaxes de Galicia existen, a modo de exemplo, unhas 66 explotacións mineiras, canteiras e localizacións de extracción de áridos ou terra, e citan concretamente, «pola súa extensión e a calidade paisaxística dá contorna» as canteiras de O Courel e Casaio, así como as de Porriño e Salceda de Caselas, nas que a ausencia de restauración e o deterioro paisaxístico son lamentables.

Son o que se coñecen no catálogo como ámbitos de especial atención paisaxística, unha figura que identifica «zonas nas que se produciron alteracións ou impactos en relación á paisaxe, é dicir, nas que diversas actuacións xeraron transformacións que deterioraron ou carácter ou a calidade dá paisaxe» e que necesitan de «especiais medidas de intervención e protección».

Desde a mina de Serrabal de Vedra, explotada por Ramsa e vencellada a Ferroglobe e a Villar Mir, ata a canteira abandonada do Monte Neme, os desastres ambientais das minas de San Fins en Lousame ou de Touro, pasando pola lenta agonía das paisaxes afectadas polas louseiras; Galicia destaca en liñas xerais, pola ausencia de restauración das canteiras e a irresponsabilidade empresarial e política no tocante ao cumprimento da normativa en materia de restauración dos espazos degradados.

O certo é que as demandas de información e transparencia dirixidas á Consellería de Economía, Emprego e Industria son cada vez máis numerosas por parte da cidadanía, preocupada polos desleixos cometidos durante anos por este departamento da Xunta de Galicia, e que cristalizaron nunha política de restauración de espazos mineiros degradados inexistente ou inoperativa e ineficaz, á vista dos problemas ambientais e de saúde pública que se están a producir en espazos mineiros abandonados como os das antigas minas de Touro, Santa Comba, Lousame ou no Monte Neme, en Carballo. De feito, hai moitos espazos danados pola drenaxe áceda de mina que se convirte nun grave problema de saúde pública e ambiental, con incidencia noutros sectores económicos como a pesca, o marisqueo ou o sector gandeiro-agrícola.

O Director xeral de Enerxía e Minas da Xunta de Galicia, Ángel Bernardo Tahoces, actúa como Vicepresidente do Comité organizador do V Congreso Nacional de Áridos, que organiza a FdA e Arigal, e comparte organización con Julio César Valle Feijóo, asesor de Mineira de Corcoesto, Edgewater, e da FdA (Federación española de áridos), organizadora do Congreso. Valle Feijóo está vencellado aos “dólares en una maleta Samsonite” e as “supostas mordidas” de altos cargos da Xunta no caso do fallido proxecto mineiro de Corcoesto. Tamén foi asesor da Cámara oficial mineira de Galicia ao mesmo tempo que a súa empresa litixiaba coa Xunta no caso Corcoesto. No evento tamén participa a empresa Erimsa, que recentemente anunciou un ERE na empresa de extracción de Frades, co que supostamente chantaxeaba á Xunta para obter máis dereitos mineiros. Erimsa presume de Sala propia co seu nome dentro do Congreso, e incluso recibirá dous premios nas categorías de “boas prácticas medioambientais” e “seguridade e saúde”, que supostamente outorga un xurado independente; e todo iso, a pesar das denuncias da Plataforma veciñal de Mesía, que hai uns días facíase eco do “moito dano medioambiental na zona de Mesía, como cambio de augas subterráneos, o famoso enterramento das vacas “locas” en canteiras escavadas a varios metros de fondura, entradas en fincas particulares sen permiso, enganos na preparación do terreo, non executar os plans de recuperación medioambientais, deixar balsas abertas de varios millóns de litros de auga ao aire aberto, etc. Todo o contrario do que predican”.¹

No Congreso tamén participa Votorantim Ciment, cuxa filial Cementos Cosmos que explota o xacemento do Iribio, en Triacastela mantén numerosas batallas xudiciais coa veciñanza; chegando incluso a demandar ao representante da Asociación cultural O Iribio.

Baixo o lema “Comprometidos coa sociedade”, esa sociedade á que lle acostuman deixar os espazos sen restaurar cando rematan as explotacións, como é o alarmante caso dos ríos vermellos de Touro, vítimas da drenaxe áceda de mina; o lobby rodéase do Presidente da Xunta, do presidente da Deputación da Coruña, do alcalde de Santiago, do Adif e incluso dunha organización ambiental Seo Bird Life, para facer un “lavado de cara” sen precedentes, dentro do sector en Galicia e amosar o apoio institucional ás desfeitas ambientais, que están a sementar por Galicia adiante as explotacións mineiras sen restaurar e a irresponsabilidade empresarial e política inherentes á falla de restauración dos espazos degradados.

1 http://mesiaunida.es/nota-de-prensa-resposta-a-chantaxe-de-erimsa/

Nota de prensa emitida pola Rede ContraMINAcción (Rede contra a Minería Contaminante en Galicia)

Xornada “O Impacto da Minaría nas Terras de Lousame”

Deixa unha resposta

” As comunidades deben ter a última palabra sobre os proxectos mineiros”

A plataforma ContraMINAcción – Rede contra a minaría destrutiva na Galiza e a Sociedade Histórica e Cultural «Coluna Sanfins», organizaron o xoves 23 de xullo a Xornada “O Impacto da Minaria nas Terras de Lousame“, coa que se pretendía analizar o desembarco nas Minas de Sanfins da multinacional Sacyr da man dun grupo de inversión australiano así como a ampliación da canteira de Merelle en Tállara, da man de Prebetong, que pertence á multinacional brasileira Votorantim.

Antes deste acto público, a rede ContraMINAcción celebrou a súa asemblea anual, na que se expresou a especial preocupación da rede pola expansión mineira en Lousame e na comarca, así como pola situación de persecución e acoso que están a vivir os activistas que se opoñen á explotación mineira de Cosmos en Triacastela. ContraMINAcción quere transmitir, así mesmo, o seu apoio á xornada mundial contra a megaminaría, que desde o 2009, e a iniciativa de activistas de México e Canadá, vense celebrando anualmente no día 22 de xullo.

A charla tivo lugar no local Social de Cabanetan, en Lousame

Durante a mesa redonda, que se celebrou no Local Social de Cabanetán, na parroquia lousamiá de Lesende, fíxose fincapé no feito de que estas concesións mineiras supoñen de feito a violación do dereito de decidir das comunidades veciñais sobre os seus recursos e o seu territorio, que no caso da mina de Sanfins engloba máis de 7.000 hectáreas, incluíndo varias aldeas enteiras. Interviñeron afectados de outros lugares nos que as mesmas empresas ameazaron con botar das casas e leiras aos seus donos, baixo o pretexto de consolidar os dereitos mineiros e poder especular con eles nos mercados internacionais. Desde os seis colectivos representados insistiuse en que hai ferramentas legais para retomar o control das concesións por parte das comunidades, e que os usos tradicionais agrarios e en man común deben primar sempre sobre a suposta “utilidade pública” das empresas mineiras, que no pasado ten xustificado procesos de expropiación forzosa.

Na mesa, ademais de veciños de varias parroquias de Lousame e de outros lugares da comarca, participaron representantes de seis organizacións para ofrecer unha perspectiva completa da minaría no contexto galego e mundial, e das alternativas de xestión comunitaria dos recursos. Polo Sindicato Labrego Galego falou Margarida Prieto Ledo, salientando o impacto da minaría na agricultura, sector estratéxico en Lousame, e os problemas do acaparamento de terras; pola Asociación Véspera de Nada falou Xoán R. Doldán, profesor de Economía Aplicada na USC, que contextualizou os intereses da extracción de minerais e especulación con dereitos mineiros no actual momento de declive enerxético; por Verdegaia participaron Nela Abella e Nacho Jorganes, ofrecendo unha perspectiva sobre os mecanismos de información e defensa ambiental que están a disposición das comunidades; Marcos Celeiro, da Asociación Cultural O Iríbio de Triacastela, explicou as consecuencias da mina de Cementos Cosmos de Triacastela, que pertence ao mesmo grupo do que Prebetong de Tállara; e Guadalupe Rodríguez, investigadora da ONG Salva la Selva, ofreceu un panorama mundial da minaría, dando conta de como as manobras que se producen aquí responden a un complexo entramado internacional de intereses económicos, políticos e financeiros.