Arquivos da etiqueta: SLG

O SLG denuncia a Erimsa diante da Fiscalía por actividade mineira presuntamente ilegal en Frades

O SLG denuncia a Erimsa diante da Fiscalía por unha actividade mineira presuntamente ilegal no concello de Frades

Un dos colectivos da nosa rede, o Sindicato Labrego Galego, vén de presentar diante da Fiscalía unha denuncia contra a empresa Erimsa por levar a cabo actividades mineiras no concello de Frades sen que consten as licenzas preceptivas para poder levalas a cabo.

Extracción de cuarzo nunha parcela agrícola por parte de Erimsa (Fonte: Campo Galego)

 

Os feitos denunciados remóntanse ao outono de 2017, cando Erimsa fixo traballos extractivos dende o 27 de outubro na parcela 502, polígono 572, na parroquia fradense de Abellá. Con data 27 de novembro de 2017, o SLG puxo estes feitos en coñecemento do Concello de Frades, solicitando do goberno municipal que, unha vez comprobados os feitos, actuasen en consecuencia. Ese mesmo día, denunciouse todo isto diante da Axencia de Protección da Legalidade Urbanística (APLU). A día de hoxe, o Concello de Frades aínda non contestou, e a APLU manifestou, recentemente, que as actividades denunciadas non precisaban autorización autonómica previa á licenza municipal, desentendéndose da posible infracción.

Diante do silencio do Concello de Frades e do absentismo da APLU -pois é competencia súa intervir en supostos como o denunciado, con independencia do que faga ou deixe de facer o concello- dende o Sindicato Labrego Galego tomaron a decisión de poñer estes feitos en coñecemento da Fiscalía.

Curiosamente, e dándolle a razón ao SLG, tralas denuncias realizadas, segundo o BOP do 26 de xaneiro de 2018, Erimsa solicitaba de Augas de Galicia a autorización de obras nos lugares de Regueiro e Trigueira, parroquia de Galegos (San Martiño, Frades). A maiores, extraído do BOP citado, Erimsa “solicita autorización para realizar cribado de terreo nas parcelas 571 e 572 do poligono 502 do catastro de Frades, no lugar de Regueiro, dentro da zona de policía de Ieitos do río Samo. O cribado consta das fases de escavación de terra vexetal, acopio temporal da terra vexetal escavación e cribado de materiais, carga do material a extraer, recheo do oco da escavación, estendido de terra vexetal e, finalmente, revexetación das parcelas”. O problema é que ese cribado de terreo xa fóra realizado antes de solicitar as licenzas para facelo.

Diante disto, o Sindicato Labrego Galego pediulle á Fiscalía que se requira da APLU a documentación referente a este caso e explicacións sobre o seu absentismo nesta denuncia. Tamén pedimos que se requiran todos os documentos relacionados con este suceso ao Concello de Frades, á Policía Autonómica (que presenciou os feitos denunciados), A Dirección Xeral de Minas e á propia empresa Erimsa.

ContraMINAcción defende unha herdanza viva da terra e non cuberta de lodos tóxicos

Crónica dun día no IX Congreso do Sindicato Labrego Galego

Invitada polo Sindicato Labrego Galego SLG, ContraMINAcción asistiu ao IX Congreso para acompañar as loitas do sindicato e a elección da nova directiva, da que saíu elixida novamente Isabel Vilalba Seoane e o equipo completo que estará á fronte os próximos catro anos.

Nova Dirección Nacional do SLG web

Defensa da terra
Contra os acaparamentos de terras cada vez máis alarmantes do avance do gran capital se abren varios frontes en defensa da terra ao longo e ancho da xeografía galega. Isto sabémolo en ContraMINAcción, dende onde defendemos a terra fronte a proliferación de proxectos mineiros e extractivos; e tamén o saben no Sindicato Labrego Galego quen defende o uso da terra para a produción agrícola para alimentar as persoas dende a lóxica da soberanía alimentaria.

De feito, o Sindicato Labrego Galego é un dos 22 colectivos que integran a rede ContraMINAcción, formada en 2013 para denunciar os perigos da minaría en Galiza e activa dende entón en todo o territorio.

Durante o congreso celebrado o sábado 12 de marzo, diferentes representantes do SLG recordaron a situación dramática do agro, a consecuencia das políticas que favorecen a grandes empresas do agronegocio e a grandes propietarios terratenentes, ou tamén a minaría. Ao mesmo tempo, propician o abandono do rural co éxodo ás cidades e a outros países, polas perdas continuas de emprego e o peche obrigado de granxas, dez cada día.

A nova secretaria executiva pola creación de emprego e revitalización do rural
Isabel Vilalba explicou como tan só cinco grandes empresas controlan a distribución de alimentos para consumo humano e os pensos animais. Recordou a necesidade de defender as sementes como patrimonio básico. Sinalou as contradicións dos poderes públicos ao falar de cambio climático ao tempo que fomentan o transporte de alimentos dun lado a outro do mundo en detrimento do potencial de producir alimentos a nivel local, como o que ten Galiza, que queda desaproveitado polas malas políticas. “Evitar que a terra caia en mans das multinacionais” e que non temos que acabar producindo materia prima para as grandes multinacionais, senón alimentación sa, sen transxénicos, sen restos de pesticidas, foron mensaxes que quedaron claras das súas intervencións.

Diferentes sectores, un mesmo obxectivo
Pola súa parte, Adolfo Cabarcos explicou como os prezos das carnes están en xeral á baixa -até 2 euros menos na maioría delas- a pesares da existencia da indicación xeográfica protexida da tenreira galega. Incidiu tamén na ocupación salvaxe das terras agrícolas, especialmente pola implementación de monocultivo de eucalipto.

Belén Fervenza destacou a necesidade de que “a xente recupere os espazos dos que nos botaron, como as prazas de abastos, os mercados e as leiras, avogando por canles curtas de comercialización e a relocalización do consumo”, todo isto nun marco de xeración de confianza, empoderamento e soberanía alimentaria a pesares das graves fallas da política. Destacou a importancia de “recuperar colectivamente a capacidade de alimentar as galegas e galegos”.

E Lupe Prado centrou a súa intervención na invitación a facer un esforzo de “dentro para fóra, recuperando as organizacións para a xente e facendo políticas diferentes ás oficiais, asembleas abertas e gañando visibilidade, procurando unidade dos sectores”.

María Ferreiro Santos explicou o traballo das mulleres do SLG contra a violencia machista; en procura da titularidade compartida das granxas, que xeralmente están a nome dos homes, quedando a muller relegada ao papel de “axudante”; e as cotizacións da seguridade social, co obxectivo de igualar as pensións das mulleres as dos homes, que son entre un 33 e un 35% superiores.

Daniel Rodicio invitou a construír solidariedade e sinerxias en positivo, ao explicar que os de arriba “teñen medo a unha sociedade organizada”. Construír alianzas con cada sitio do mundo onde están a sofrer o mesmo ca nos, dende os EEUU ata Fisterra pasando pola Patagonia. Recordou que o futuro non pode ser nin o paro nin a precariedade, e avisou que se non facemos nada, en 50 anos Galiza vai perder un millón de habitantes. Como dato significativo non se cansou de repetir que só un 5% das explotacións agrarias de Galiza teñen un titular menor de 40 anos, un dato que reflicte o drama do envellecemento do rural.

O gran pacto necesario
Isabel Vilalba destacou tamén a importancia de colaboración entre colectivos e coa cidadanía en xeral, reivindicando como unha das claves para evitar que a terra caia en mans das multinacionais.

Por unha terra viva, sen contaminación, ContraMINAcción

De cara ao final do Congreso interveu Nela Abella en representación de ContraMINAcción para relatar os impactos do extractivismo no territorio, destacando a conivencia dos poderes públicos coas mineiras en detrimento da poboación. Exemplificou co caso de Cementos Cosmos, que lle vén facendo a vida imposible aos veciños de Triacastela que se opoñen ás súas actividades, cortándolles camiños de acceso e fontes, e poñendo denuncias arbitrarias. Reivindicou unha herdanza viva da terra, e non cuberta de lodos tóxicos. Recordou que noutras partes do mundo a loita ambiental vai acompañada de morte e represión, e en Galiza imos polo mesmo camiño.

Entre outras cuestións importantes, Miguel Blanco de COAG advertiu dos perigos dos tratados de libre comercio que a Unión Europea negocia a escondidas da cidadanía facilitando políticas antisociais e apostando por unha “agricultura sen agricultores”, recordando neste punto que só hai futuro si hai mulleres e homes traballando no campo.

Todo isto aconteceu no marco da defensa da “Terra, Prezos Dignos e Soberanía Alimentaria”, que foi o título que deu forma a xornada.

ContraMINAcción agradece ao SLG a invitación a unha xornada tan produtiva, colaborativa e solidaria.

———————————————

Ver tamén:

Sobre o IX Congreso
IX Congreso: aposta por un modelo agrario cuxa dimensión a marquen as persoas e non o lucro das grandes empresas

Sobre a nova directiva do SLG
Unha equipa humana renovada coordinará o traballo do Sindicato Labrego Galego os vindeiros catro anos

Sobre a convocatoria do congreso:
O SLG celebra este sábado o seu IX Congreso en Lugo baixo o lema “Terra, prezos dignos e soberanía alimentaria”

 

Sigue a ContraMINAcción nas Redes Sociais:
Facebook: facebook.com/contraminaccion/
Twitter: @mineriagalicia

Páxina web de ContraMINAcción

 

 

ContraMINAcción convoca unha grande manifestación o 2 de xuño para frear a minaría salvaxe promovida pola Xunta

Representantes de varias das organizacións que integran o colectivo ContraMINAcción ofreceron unha rolda de prensa hoxe, 16 de maio, para anunciar unha grande manifestación en Compostela para o vindeiro 2 de xuño, que partirá ás 12:00 horas da Alameda. Con esta manifestación, que as entidades organizadoras auguran masiva, preténdese expresar o rexeitamento que está a xerar o incremento de concesións mineiras en Galiza por parte da Xunta sen atender á salvagarda de espazos protexidos, comunidades humanas e medio ambiente; nin á defensa dos miles de persoas e postos de traballo que están ameazados polas actividades extractivas dunhas poucas empresas.

Rolda de prensa de ContraMINAcción - convocatoria manifestación para o 2 de xuño de 2013

O primeiro en falar foi Xoán Doldán, profesor da USC e presidente da Asociación de Economía Ecolóxica de España, que participou como representante de Véspera de Nada. Doldán advertiu que os proxectos que ContraMINAcción denuncia non afectan só a algunhas parroquias e comarcas, senón que supoñen “un desembarco masivo de empresas transnacionais mineiras, co apoio activo do Goberno Galego, para transformar radicalmente o noso territorio e convertelo nunha mina a ceo aberto”. Tamén advertiu o profesor da USC que se está a promover unha “economía da miseria”, xogándose coa situación crítica pola que atravesan moitas familias ao prometer postos de traballo “que non van existir porque a minaría ten avanzado moito na utilización de maquinaria e na redución de man de obra humana. E iso sen falar da destrución de emprego que provocará en moitos sectores económicos asentados e incompatibles coa explotación mineira da terra. Coa economía da miseria se quere dividir ás comunidades e iso deixará unha herdanza terrible cando as empresas marchen, amais dunha perda patrimonial irreparable”.

Cartaz manifestación Galiza non é unha mina. 2 de xuño de 2013. Santiago de CompostelaIñaki Varela, da organización ecoloxista Verdegaia, denunciou que, tanto a Xunta como o Goberno do Estado, introduciron cambios lexislativos nos últimos tempos dirixidos a quitar todo tipo de traba á explotación da terra como fornecedora de recursos para empresas privadas: a Lei do Solo ou a de Costas, o plano acuícola, a construción de parques eólicos, ou as Directrices de Ordenación do Territorio estarían nesta liña. E este tipo de explotación só é posible “matando primeiro ao medio rural e botando á xente que o habita para que a Xunta poida cederllo ás grandes empresas extractivas”.

Na mesma liña abondou a secretaria xeral do Sindicato Labrego Galego, Isabel Vilalba Seivane, que comparou este modelo “depredador do noso medio rural e do noso futuro” coa explotación colonial que sufriron no pasado América Latina e África. Vilalba denunciou que Plan Sectorial de Actividades Extractivas da Xunta “é esclarecedor, pois permite a instalación de proxectos extractivos e contaminantes en todo o territorio galego —un total de 520 licencias a maiores das que xa están activas—, e autoriza a explotación mineira en espazos até o de agora protexidos polo seu valor ecolóxico ou agrario. Mesmo se fala de dotar de lexitimidade actividades extractivas que non cumpren sequera a lexislación”. A secretaria xeral do SLG criticou a desinformación e as trabas que teñen as persoas afectadas para alegar contra estes proxectos, e chegou a afirmar que “están secuestrando os nosos dereitos democráticos”.

Finalmente, falaron representantes de colectivos que se opoñen aos proxectos mineiros de extracción de feldespato na Limia e de ouro en Corcoesto. Respecto do primeiro, Iván Olmos, da Plataforma Veciñal Corno do Monte, comparou os dez postos de traballo que ofrece a empresa levantina Minecer fronte aos 350 empregos que destruiría a súa actividade na comarca limiá. “Seica representamos só o 0’08% da poboación galega, pero a nosa actividade económica produce 27 millóns de euros ao ano fronte aos 3 millóns que xeraría a extracción de feldespato ao ano no mellor dos casos”.

Pola Plataforma en Defensa de Corcoesto e Bergantiños falou Roi Veres, que chamou a atención sobre a división e enfrontamento veciñal que está a provocar este proxecto. Veres denunciou as ameazas e mentiras que están a padecer os propietarios das terras afectadas por parte da empresa, que pretende mercar os terreos a prezo de saldo. Lola Torrano, de Contramínate Laxe, afondou sobre o impacto medioambiental que tería este proxecto, que supón unha seria ameaza para os recursos pesqueiros, percebeiros e marisqueiros, do mesmo xeito que para os acuíferos, o medio ambiente e a saúde das persoas que viven no entorno.

Rolda de prensa de ContraMINAcción - convocatoria manifestación para o 2 de xuño de 2013

Finalmente, Isabel Vilaba recordou que se xa son preocupantes e graves as ameazas de Corcoesto e A Limia, cómpre non esquecer que están en trámite licenzas mineiras en todo o territorio galego e en espazos protexidos como A Fonsagrada, Santa Comba, Zas, a Serra do Galiñeiro, Ordes, a Terra Chá, Cartelle, Castrelo de Miño, Compostela ou as Fragas do Eume.

Por todo o devandito, dende ContraMINAcción insistiron en animar a toda a cidadanía galega a participar masivamente na manifestación do 2 de xuño para facer entrar en razón á Xunta de Galicia e deter o espolio do noso territorio que está a piques de ser perpetrado por unhas poucas empresas, o meirande delas estranxeiras.

ACTUALIZACIÓN 22/05/2013

Publicamos o cartaz definitivo que será utilizado para difundir nas rúas a manifestación. Descárgao a cor ou branco e negro, imprime e cólao nos lugares onde poida velo máis xente. Grazas!
[wpdm_file id=2]
[wpdm_file id=3]

ACTUALIZACIÓN 25/05/2013

GALIZA NON É UNHA MINA! Manifestación o 2 de xuño de 2013 en Santiago de Compostela, convocada por ContraMINAcciónPublicamos un banner de 250×350 pixels para usarmos nas columnas dos nosos blogs e así espallar na Rede a convocatoria. Para poñelo no teu blog só tes que copiar o seguinte código:

<a href="http://www.mineriagalicia.org/2013/05/16/contraminaccion-convoca-unha-grande-manifestacion-o-2-de-xuno-para-frear-a-minaria-salvaxe-promovida-pola-xunta/" title="Infórmate sobre a convocatoria contra a megaminaría, difunde e acude!"><img src="http://www.mineriagalicia.org/wp-content/uploads/2013/05/banner-manifestacion-20130602-contraMINAccion-Galiza-non-e-unha-mina-250x350.png" alt="GALIZA NON É UNHA MINA! Manifestación o 2 de xuño de 2013 en Santiago de Compostela, convocada por ContraMINAcción" </a>

Se o largo da túa columna é menor de 250 pixels, terás que especificar un largo mediante o parámetro WIDTH. P.ex.:

<a href="http://www.mineriagalicia.org/2013/05/16/contraminaccion-convoca-unha-grande-manifestacion-o-2-de-xuno-para-frear-a-minaria-salvaxe-promovida-pola-xunta/" title="Infórmate sobre a convocatoria contra a megaminaría, difunde e acude!"><img src="http://www.mineriagalicia.org/wp-content/uploads/2013/05/banner-manifestacion-20130602-contraMINAccion-Galiza-non-e-unha-mina-250x350.png" alt="GALIZA NON É UNHA MINA! Manifestación o 2 de xuño de 2013 en Santiago de Compostela, convocada por ContraMINAcción" WIDTH="200"></a>

Discurso da manifestación do 27 de Abril en Xinzo de Limia contra a mina de feldespato

Reproducimos o discurso pronunciado pola portavoz da Plataforma Veciñal Corno do Monte o pasado día 27 na manifestación que tivo lugar en Xinzo:

Manifestación en Xinzo de Limia contra a mina de feldespatosA Plataforma Corno do Monte representa a veciñanza de: Rebordechá, Paredes, San Pedro de Laroá, Laroá, Fiestras, Seoane, Faramontaos e Moreiras, e unha plataforma veciñal cuxa única finalidade é mostra-lo noso desacordo coa mina de feldespatos que a Xunta intenta impornos nas nosas terras.

Por se alguén non o oiu, non vamos parar ata que na nosa zona non quede ningua posibilidade de minas de ningún tipo, xa que non chega con quitar este proxecto de agora, non, hai que cambiar a lei de minas e a do solo para que estas burradas non poidan pasar, senón estamos cada 3 días loitando contra un proxecto distinto, e iso sería una tomadura de pelo ¿ou tedes moitas ganas de estar con estes traballos e enfados tódolos días?

A toda a veciñanza: o xoves estivemos en Santiago visitando a subsecretaria de minas, e unha muller moi amable, recibiunos moi cordialmente.

Imaxino que a vós o que vos interesa e o que se falou ¿non é verdade?

Ela defendía a mina, o cal e lóxico porque e enxeñeira de minas. O que vos interesa e o que nos dixo:

  • non sabe nada da provincia de Ourense, eu preguntome se sabe que pertencemos a Galicia. Isto significa que da Limia aínda sabe menos.
  • e que nos vivimos a gran maioria das nosas terras tampouco lle dixeron nada, nin os que somos nin o que producimos, nada estes só viron as nosas terras e intentaron collelas.

O mellor alí en Santiago pensan que todos somos millonarios e vivimos de rentas. ¿Cantos vivides de rentas? Mans arriba os millonarios.

Como non lle dixeron que vivimos das nosas terras fíxonos unhas propostas moi interesantes, prestade atención que van dirixidas a vós:

– 1º proposta : que compremos terras noutro lado, facilisimo, xa que a nos nos botan fóra, pois nós botamos tamén fóra, a outros, por exemplo aos de Santiago ¿ímonos a vivir a Santiago? ¿quen ten a maleta preparada? Intentamos facerlle ver que non é tan doado deixa-lo teu e cambiar de casa e de pobo, pero hai xente que non o entende.

– 2º proposta: que convivamos coa mina, todos arrexuntadiños, que bonito!! pero esqueceuselle que para facerlle sitio a mina temos que nós deixarlle o noso sitio, polo tanto o de arrexuntadiños non serve, o que nós decimos todo o tempo: A mina ou Nós.

– 3º proposta: este e moi boa: ¿quen se quere quedar coa planta que só traballa día e noite? ¿voluntarios que queiran a planta no seu pobo?, pero home que escollidos sodes, so fai un pouquiño de barullo, outro pouco de po, outro pouco de contaminacion ambiental, e só funciona día e noite, total, que é inofensiva. Hai que preguntar: pode ser que na Plaza Maior aínda colla, e só seria problemática no Entroido, pero nós somos moi sufridos e trasladamos o Entroido a Santiago.

– 4º proposta: o regadio, a mellor idea. Pero quen precisa un regadio se temos a auga nas pozas que nos deixen?, e por riba gratis, e non necesitades engadir ningun produto máis, porque os produtos xa os trai a auga, o meu consello é que lle expliquedes as patacas e o trigo que agora lle dades auga vitaminada que e mellor ca normal, e que en vez de morrer como e o normal coa auga contaminada, que se teñen que acostumar, O QUE HAI QUE OÍR, o que eu vos digo, todos a vivir de señoritos a Santiago, que eses non teñen problemas nin de regadio, nin de fincas, ni de impostos, nin da chuvia ¿a que non?

– 5º proposta: sabedes que todos os informes están a favor da mina? palabras textuais da subdirectora, agás o do concello de Xinzo. ¿será que nas outras consellerías tampouco saben onde estamos?, vamoslles mandar un mapa.

—Na de medio ambiente: eu que pensaba que estaban a protexer os pobres paxaros, aos outros animais e agora resulta que paxaros debe haber de máis e os outros animais pois que fagan a maleta con nós e para Santiago. ¿E na conselleria de medio ambiente, non se teñen que ocupar de que se respete e coide o entorno? Non o home non, teñen que coidar que o entorno sexa o axeitado para as minas, que atrasados estades.

¿que dirán os da EU cando seiban que os cartos que mandaron para protexer os paxaros e o entorno agora vai ser enterrado para que vivan as minas?

O tema e doloroso, alguén que vai decidir sobre as nosas vidas e non sabe nin onde estamos nin de que vivimos, 150 km ata Santiago marcan a diferencia entre os que contan e os que non importa o que pase con eles, porque para eles solo somos 4 gatos, preguntome se cando nos cobran os impostos non lles importaria que os deixaramos de pagar? Total somos 4 gatos e pequenos, sen importancia.

Meus veciños e veciñas, o tema e serio aínda que alguén non o crea, o señor conselleiro de industria dixo esta semana: “economía autorizará tódalas minas que xeren empleo e sexan sostibles”, sostibles no arame, porque noutra cousa, e o do emprego (10 empregos dos cales 3 son de técnicos altamente cualificados), tendo en conta que se perderán máis de 200 o negocio é redondo ou cadrado segundo se mire. O de sostibles, por suposto que si, e nós coñecemos o mellor exemplo: “feldespatos Sarreaus”, deixou cartos a moreas, a deber, e onde está non se acercan nin os paxaros con moita sede, porque de morrer a morrer, prefiren morrer por a vía natural. Por certo a subdirectora de minas non coñece a Feldespatos Sarreaus, vós tranquilos que xa lle mandamos fotos e recortes dun periódico de Madrid onde se recolle o marabilloso estado de contaminación en que o seu propietario a deixou. En Madrid si que coñecen a mina de Sarreaus, pero en Santiago quédalles moi lonxe.

Eu non sei vós pero estou tan enfandada que non sei que facer con esta xente, e o peor, e que eles deciden sobre nós e as nosas vidas, ¿non vos parece de tolos que alguén a quen non lle importas o máis minimo poda decidir sobre a nosas vidas e propiedades?, unha persoa que coñeza a un galego nunca lle proporía que deixara as suas terras e se fora a comprar outras ou ¿é o que tedes pensado facer? ¿non fostes a outros paises para traer cartos e comprar eiquí?, eles non foron, non saben que na provincia de Ourense si o fixemos, fixémolo porque non había outra opción.

¿vós queredes que se coñeza A Limia polas suas minas ou polas suas patacas? O que prefira as patacas xa sabe onde ten que estar tódolos 27 de cada mes, eiquí diante do museo do entroido, apoiando e axudando, o que prefira a mina que quede na casa e logo que non proteste.

A Xunta está en contra nósa e a favor das minas, ¿non quero ser mala e preguntar para quen e para que son boas? Esa resposta queda a libre imaxinación de cada un.

E postos a pedir porque non nos traen unha empresa que transforme os nosos produtos?, a que lle ibades a decir que si?, ata lle facemos sitio se fai falla!!!

Segundo a lei se os informes son favorables a mina, quere dicir que a empresa ten practicamente a licencia na mao, porque o informe negativo do concello pasan por riba del, así de fácil.

A nosa única oportunidade é a protesta na rúa e que nos oian onde faga falla.

Querevos dicir que os de Corcoesto e Bergantiños, a asociacion galega ContraMINAcción e o Sindicato Labrego Galego mandaron mensaxe de apoio e de axuda para todos nós, hai xente que non nos coñece pero si hai outros moitos que son coma nós e que si saben o que estar na nosa pel. Por elo solidarízanse con nós e mándanos todo o seu apoio.

Damoslle as grazas a aqueles que nos apoian e están con nós, sexa quen sexa.

Se non loitamos agora, os nosos fillos non terán polo que loitar, xa teran a maleta feita.

A decisión e vosa: ou perdemos todo o que temos, ou loitamos polo noso. Como vedes hai xente que decide sobre nós e non sabe nin onde estamos nin que existimos, se queredes defende-lo voso daquela estaredes eiquí o vindeiro 27 de maio para deixar claro que na Limia non queremos minas. A Xunta decide: A MINA OU NÓS.

“O prioritario agora é deter a mina de Corcoesto”

(Artigo publicado en Praza Pública.)

A recentemente creada Rede contra a Minaría Destrutiva na Galiza era máis necesaria que nunca. Así o cren os seus promotores, que conformaron xa o colectivo ContraMINAcción pola necesidade de dar “unha resposta global” a un problema “que tamén se converteu en global” para todo o país.

“O que antes eran proxectos illados e cinguidos a unhas determinadas comarcas, acabáronse por converter nunha problemática global para toda Galicia porque non fan máis que xurdir proxectos de investigación mineira por todas as zonas”, explica Margarida Prieto, representante do SLG na plataforma creada en Vilalba contra a mina e voceira desta nova Rede, que está aberta a todas as agrupacións que queiran participar” e “ás persoas que a título individual poidan achegar algo”, pero excluíndo “os partidos políticos”.

Son todos os que están, pero non están todos os que son. No entanto, desde ContraMINAcción xa agardan a entrada de novos colectivos e persoas a título individual co paso dos días. “En moitos casos hai plataformas que aínda non están formalmente unidas á Rede porque deben debatelo en asemblea e acordalo”, conta.

O colectivo galego nace logo de que a súa creación fose un dos obxectivos marcados tras o encontro galego sobre a minería celebrado o pasado 16 de febreiro en Teo. Aquel foi o xermolo cunha Rede que xa prepara unha gran manifestación nacional para o 2 de xuño en Compostela pero que, sobre todo, pretende que “os diferentes grupos que loitan contra diferentes proxectos mineiros se axuden mutuamente e se coordinen”. “As prácticas que se aplican nuns lugares poden ser moi útiles noutros e ese debe ser o espírito”, continúa Prieto, que aclara que “non é o mesmo” explicarlle á sociedade o que supón un proxecto mineiro concreto nunha comarca que “trasladarlles a problemática global dun país que sofre as mesmas ameazas de norte a sur”.

“O proxecto da Xunta é levantar o país enteiro e facelo unha mina”, engade Margarida Prieto, que recoñece que “a prioridade” da Rede agora é deter o proxecto da mina a ceo aberto de Corcoesto. “Iso é o máis importante agora porque se sae adiante, a Xunta entraría a saco noutras zonas”, explica, aínda que recoñece que o diálogo co Executivo galego non está aínda previsto vistas as decisións tomadas ultimamente neste ámbito.

“Centrámonos en Corcoesto porque a aprobación dese proxecto como estratéxico sería un precedente moi perigoso para todo o país; se esta mina con tan pouco sentido é aceptada polo Goberno galego, calquera infraestrutura posterior sería declarada estratéxica”, advirte, antes de preguntarse “por que se considera estratéxica” unha iniciativa empresarial tan polémica como a de Bergantiños “e non o comer”. “Acaso non é estratéxico comer e asegurar o abastecemento da poboación e a súa alimentación”, remata, logo de aclarar que “para nada se descoidan” outros casos. De feito, xa son varias as alegacións presentadas por numerosos colectivos ante os proxectos de investigación que se levan en diferentes comarcas.

Para empezar, e xa nos vindeiros días, ContraMINAcción prevé a organización de xornadas informativas en Vigo e Ourense, nas que participarán activistas, xuristas, persoal técnico e economistas, así como encontros nas “zonas ameazadas” para difundir “os valores naturais, sociais e económicos do lugar e a importancia de conservar o que hai neses lugares”.

Crónica do Encontro sobre os impactos da minaría en Galiza

Colectivos e organizacións sociais sentan as bases para crear un movemento de oposición á minaría salvaxe na Galiza

As diversas organizacións e colectivos que participaron no primeiro Encontro Galego sobre os Impactos da Minaría, que se celebrou o sabado 16 de febreiro en Teo, remataron a xornada co compromiso de crear unha rede de traballo de cara a constituír un movemento global de oposición á minaría salvaxe na Galiza.

Imaxe do encontro sobre o impacto da minaría en Galiza (Teo, 16/02/2013)Antes de acadar este compromiso, abordouse a problemática dos impactos da minaría dende diversos puntos de vista: xurídico, ecoloxista, xeolóxico, técnico, económico e agrario. A encargada de abrir a xornada foi a profesora da Universidade de Santiago, Alba Nogueira, que centrou a súa intervención en explicar as leis que avalan as explotacións mineiras en Galiza e o xeito de utilizar a lexislación para recorrer as concesións e licencias. Alba Nogueira afirmou a necesidade de forzar á Xunta a utilizar todas as ferramentas legais das que dispón —informes de impacto ambiental ou declaracións de proxecto industrial estratéxico— para impedir proxectos mineiros que poñan en perigo o medio ambiente, o territorio ou o tecido socio-económico dos eidos onde se desenvolven.

A seguinte mesa de relatores centrou a súa intervención no impacto da minaría no medio ambiente. O biólogo Serafín González, presidente da Sociedade Galega de Historia Natural, achegou cifras interesantes que demostran que se está arrasando o noso país con explotacións mineiras a ceo aberto pola permisividade política que existe cara a este tipo de actividades extractivas. Non en van, en Galiza extráese o 50% da lousa para tellados do mundo. O presidente do Instituto Universitario de Xeoloxía, Xoán Ramón Vidal Romaní, recordou que a lousa tamén se extrae en países veciños, como Francia, onde non se fai a ceo aberto como na Galiza, senón a través de minaría subterránea, con moito menos impacto no entorno. Por iso, Vidal Romaní preguntouse se realmente é necesario que produzamos a metade da lousa mundial a costa da devastación que isto supón.

Para xustificar esta sobreexplotación de efectos ecolóxicos e paisaxísticos irreversibles, Serafín González explicou que a Cámara Mineira de Galicia e a Xunta ampáranse en datos contraditorios sobre a xeración de emprego e riqueza: mentres que a primeira afirma que a minaría na Galiza mantén 10.000 postos de traballo, a segunda cifra estes en 7.000. Ambas menten interesadamente, tal e como revelou o profesor de Economía da Universidade de Santiago, Xoán Doldán, pois os datos do Instituto Galego de Estatística ao respecto revelan que, en 2010, en Galiza había 4.549 postos de traballo relacionados coa minaría, os cales descenderon aínda máis nos últimos anos debido ao declive do sector da construción.

Doldán sinalou que a actividade mineira só rexistra os beneficios directos obtidos da súa actividade, pero na súa contabilidade non computan os custes sociais e ambientais nin a curto nin a longo prazo, gastos que sempre acaba pagando o erario público e sufrindo as persoas que viven no radio de influencia das minas. Tampouco computan as subvencións públicas millonarias que levan estas empresas, algo ao que se opuxo rotundamente Xoán Ramón Vidal Romaní, que afirmou que “deben ser as empresas mineiras as que xeren riqueza para Galiza coa súa actividade, e non Galiza a que xere riqueza para estas empresas”.

Imaxe do encontro sobre o impacto da minaría en Galiza (Teo, 16/02/2013)O proxecto mineiro para extraer ouro en Corcoesto ocupou un bo anaco da atención dos participantes. Mentres que Serafín González achegou datos sobre a contaminación que xeraría, o enxeñeiro de minas Emilio Menéndez advertiu que se trata dunha explotación a moi curto prazo e puramente especulativa, pois só é rendible neste intre polo pico acadado polo prezo do ouro. Neste senso, Menéndez lembrou que mentres que o ouro se cotiza agora a 1.690 $ a onza, en 2000 o seu prezo era de 250 $. Cando a crise económica comece a remitir, o prezo do ouro baixará e deixará de ser rendible a extracción en Corcoesto, polo que a súa permanencia de seguro que será inferior aos dez anos que promete a empresa explotadora, Edgewater Exploration. Fronte a este tipo de minería especulativa e a curto prazo que extrae minerais e metais innecesarios; Menéndez avogou por unha minaría sostible no tempo, respectuosa co entorno, xeradora de riqueza a longo prazo e baseada na utilidade e necesidade das súas extraccións. Lonxe disto, o proxecto para Corcoesto prevé destruír o 50% do territorio da parroquia, imposibilitando a explotación forestal e agraria que se vén facendo agora nesas terras e a escasos metros de vivendas habitadas que pasarán a ser inhabitables.

A secretaria xeral do Sindicato Labrego Galego, Isabel Vilalba Seivane, pechou as intervencións advertindo do impacto irreversible sobre os sectores agrogandeiros, e denunciou a “cultura colonial” que leva aos nosos gobernos a fomentar unha actividade económica a curto prazo e con data de caducidade que só beneficia o lucro dunha empresa privada e xera unhas ducias de empregos temporais; fronte a outra permanente, que mantén vivo o medio rural e da que depende totalmente o territorio agredido porque mantén miles de postos de traballo e supón o medio de vida de miles de familias. Vilalba concretou a conivencia do poder político coas empresas mineiras sacando a colación a Lei do Solo, do ano 2010, que autorizou as actividades extractivas en solo de especial protección agropecuaria, até entón prohibidas.

Sen dúbida, o primeiro Encontro Galego sobre o Impacto da Minaría deixou ben claro que Galiza se enfronta a unha problemática que se dá ao longo de todo o seu territorio e, dun xeito ou outro, afecta a toda a cidadanía ameazando amplos espazos e sectores socio-económicos. De aí o compromiso das organizacións e colectivos participantes de callar un movemento amplo e global que responda a esta problemática de xeito integral. Por iso, na vindeira semana seguirán producíndose encontros para concretar e facer realidade esta iniciativa.

Difundiron o encontro:

Programa do I «Encontro galego sobre o impacto da minaría»

Organizado por diversos colectivos ecoloxistas, agrarios e de oposición ás minas terá lugar o sábado 16 de febreiro o primeiro Encontro Galego sobre os Impactos da Minaría.

O obxectivo desta xornada é compartir distintas visións ao redor dunha problemática que está a medrar de xeito exponencial na Galiza nos últimos anos: a concesión de licencias para a explotación mineira de terras, prevalecendo os intereses empresariais duns poucos, a costa dun impacto irreparable nos usos de eidos (forestais, agrícolas, sociais, medioambientais, infraestruturas…) que afecta a miles de persoas. De Bergantiños á Limia, da Terra Chá ao Xallas, a ameaza das minas afecta cada vez a máis bisbarras galegas, polo que urxe unha resposta unitaria e coherente para facerlle fronte que se tentará definir neste encontro.

Programa

  • 09:00 – 10:00h: “A compatibilidade ou prevalencia de usos e os dereitos mineiros”
    Alba Nogueira. USC.
  • 10:00 – 11:45h: “O Impacto da minaría no medioambiente”
    Serafín González. Sociedade Galega de Historia Natural.
    Xoán Ramón Vidal-Romaní. Instituto Universitario de Xeoloxía Isidro Parga Pondal, UDC.
    Emilio Menéndez Pérez. Enxeñería de Minas.
  • 11:45 – 12:15h: Descanso de 30 minutos.
    Ás 12:00 h haberá unha rolda de prensa para os medios de comunicación que cubran o evento.
  • 12:15 – 13:30h: “O impacto da minaría no tecido socioeconómico”
    Xoán R. Doldán. USC.
    Isabel Vilalba. Sindicato Labrego Galego.
  • 13:30 – 16:00h: Xantar conxunto.
  • 16:00 – 19:00h: Dinámica de intercambio de experiencias entre colectivos.
  • 19:30 – 21:00h: Proposta de creación e xestión de rede de colectivos.

Data e lugar do encontro

16/02/2013. Hotel Congreso. Teo, Galiza.

Inscrición

Enche o noso formulario de inscrición.

Difusión

Podes descargar o cartaz da xornada sobre o impacto da minaría (PDF), e espallalo en Facebook, Twitter e outras redes sociais utilizando os botóns que atoparás nesta mesma páxina.

Grazas!

Imaxe de fondo do cartaz, CC by bychaa