Arquivos da etiqueta: mina

A Rede ContraMINAcción respalda a campaña Vida e Ría

Nunha reunión celebrada o domingo 21 de maio na sede do Sindicato Labrego Galego en Santiago de Compostela, os colectivos de ContraMINAcción, Rede contra a minaría destrutiva na Galiza deron o seu respaldo á campaña Vida e Ría ou Minaría?

Estabeleceron estratexias concretas para axudar a difundir e internacionalizar a cuestión, particularmente coa rede Yes to Life, No to Mining, da que forman parte e que xa realizou unha visita de verificación ás Minas de San Finx o pasado mes de marzo.

Os colectivos integrantes de ContraMINAcción, varios deles xa personados directamente en diversos procedementos relacionados coas Minas de San Finx, comprometéronse a traballar ombreiro con ombreiro xunto coas entidades locais e comarcais da Ría, e a facilitar apoios adicionais, particularmente a nivel técnico (cun equipo de enxeñeiros de minas especializado en impactos ambientais), legal (colocando a disposición da campaña os advogados de varios dos colectivos) e de financiamento (de modo a poder soster as accións da campaña no tempo).

Outra mina para parar en Galiza

Fronte ao Axuntamento de Zas

Membros da comunidade prepáranse para entregar as mais de 300 alegacións e 1200 firmas en rechazo do proxecto mineiro Isabela II

Comunicado de Prensa de ContraMINAcción, Rede contra a Minaría Destrutiva na Galiza

A pancarta coa lenda “Galiza non é unha Mina: Defende a Terra, Defende a Vida” viuse obrigada a viaxar unha vez máis: onte chegou ata Zas, para acompañar a representantes da federación de nove asociacións veciñais Pico da Meda na presentación de 307 alegacións e 1.187 sinaturas contra os proxectos mineiros do Grupo M-FM 2001 SL.

E alí estivo tamén ContraMINAcción, apoiando a veciñanza e interesándose polas súas preocupacións en torno ao tema: as persoas que moran na zona manifestan por exemplo as grandes dificultades que enfrontan á hora de elaborar as alegacións, pola falta de información completa e as dificultades de acceso aos expedientes, ademais de o breve prazo dispoñíbel. Tras informarse, moitos veciños xa están a organizarse para rexeitar rotundamente a introdución dunha actividade contaminante de estas características.

O proxecto mineiro chamado Isabela II é cinco veces maior que o de Corcoesto, que xa foi cancelado. O novo proxecto afecta aos concellos de Zas, Santa Comba, Vimianzo e Coristanco. As súas consecuencias potenciais negativas para a área afectada son moitas, segundo as análises. En primeiro lugar, unha mina de ouro a ceo aberto implica o uso de cianuro, un veleno moi contaminante e mortal, maquinaria pesada, recursos públicos, camiños e carreteiras, electricidade, e supón a introdución dunha actividade industrial moi agresiva nunha zona agrícola e gandeira -entre 1.500 e 2.000 explotacións de vacún afectadas-, con actividade de caza e pesca, apicultura e outras propias das zonas rurais.

As alegacións presentadas ao proxecto Isabela II refírense entre outras moitas cuestións a falta de planos de situación dos labores; a falta dun estudo xeolóxico e estudos de impacto ambiental; a indeterminación da afectación aos bens arqueolóxicos, paisaxísticos e etnográficos; a inviabilidade de un aproveitamento racional de recursos e o incumprimento de diferentes leis e normas.

Desgraciadamente, o caso non e único. As minas proliferan en toda Galicia. Por este motivo, xurdiu a Rede contra a Minaría Destrutiva na Galiza ContraMINAcción, que agrupa a 22 colectivos e está permanentemente mobilizada en torno a esta temática.

ContraMINAcción esixe a denegación do permiso ao proxecto Isabela II

En medio dunha gran expectación veciñal, entrega de firmas e alegacións

En medio dunha gran expectación veciñal, entrega de firmas e alegacións

Páxina web de ContraMINAcción: http://www.mineriagalicia.org
Email: contacto@mineriagalicia.org

Redes Sociais:
Facebook: facebook.com/contraminaccion/
Twitter: @mineriagalicia

Máis minas contaminantes para Galicia: alerta social

8933701484_c3b2cb96c3_b NOTA DE PRENSA ISABELA II

27 Xaneiro 2016

O Goberno da Xunta do PP segue a pensar que “Galiza é unha mina” como proclamaba a súa campaña institucional. Despois da multitudinaria manifestación contra a Megaminaría contaminante convocada por ContraMINAcción e as miles de sinaturas recollidas, xa non o din tan claramente, mais os feitos condúcennos a pensar que así é.

A Xefatura Territorial da Coruña da Consellería de Economía, Emprego e Industria vén de anunciar que se somete a información pública o expediente da solicitude do permiso de investigación mineira Isabela II, tras resolver favorablemente a admisión definitiva da solicitude presentada o 20 de xuño de 2011, pola sociedade Grupo M-FM 2001, S.L., de permiso de investigación mineira de recursos da sección C), de 156 cuadrículas mineiras, situado nos termos municipais de Zas, Santa Comba, Vimianzo e Coristanco, na provincia da Coruña.

Dificultades no acceso a información

O anuncio non facilita outra información ademais das coordenadas da superficie que será sometida a explotación. Desde Verdegaia, para facilitar a identificación da superficie afectada, trazamos a mesma en Google Maps. A superficie afectada é de 43.6 quilómetros cadrados (unha superficie equivalente a 4.360 campos de fútbol), que se encadran dentro da zona coñecida como cinto de ouro de Malpica-Tui.

Nos Concellos o público non dispón da información necesaria para facer alegacións, e para ver o expediente é necesario trasladarse ata A Coruña. Por desgracia, acotío acontece que na Sección de Minas da Xefatura Territorial, non dan moitas facilidades para ver os expedientes, e se son solicitados en formato electrónico, adoitan chegar fóra de prazo para alegar.

A Consellería debería informar ás persoas afectadas que un permiso de investigación de recursos mineiros tipo C pode converterse nun futuro non moi afastado nun permiso de explotación que podería cambiar para sempre as súas vidas.

Leis franquistas

Grazas a unha lei de minas franquista e a unha lei –tamén franquista– de expropiación forzosa, as persoas propietarias das terras afectadas poderán perder as súas terras por un xustiprezo, que normalmente non vai ser xusto. E iso no mellor dos casos, porque podería acontecer que a túa casa quedase ao pé da explotación, mais que non a expropiasen pero que tiveses que soportar ruídos, fendas, polución…

A empresa Grupo M-FM 2001, S.L., que nos últimos anos recibiu do Estado subvencións de varios centos de miles de euros para a exploración mineira, vai buscar a licenza social para a súa actividade. Para iso este tipo de empresas adoitan contratar a unha persoa que teña unha boa consideración entre a veciñanza da zona para convencer da necesidade de que permitan facer as catas nos seus terreos. Prometerán postos de traballo para aquelas persoas e as súas familias que permitan gratuitamente furar nas súas terras. Dirán que o ouro correrá polas mans de todas e todos, mais nada diso acontecerá.

Os concellos deben velar polos intereses da veciñanza

Segundo advirten dende a Asociación Ecoloxista Petón do Lobo, unha vez aprobado definitivamente o permiso de investigación mineira, os concellos xa non van poder facer nada por parar a exploración no seu dominio público, aínda que teñan prevista facer unha sondaxe no portal do Concello. Instamos polo tanto aos catro concellos afectados a que estuden o expediente, o divulguen entre a veciñanza e fagan as oportunas alegacións opoñéndose ao mesmo. Estamos a falar dun entorno humanizado, con valiosos elementos patrimoniais, explotacións agrícolas, gandeiras e forestais.

A xente ten que saber que ten dereito a non permitir que entren nas súas fincas a traballar. E que se entran, as autoridades teñen a obriga de protexer as súas propiedades, polo que poderán acudir á Garda Civil para que coiden dos seus intereses.

Se hai información e unión, no haberá licenza social

Se algunha persoa consente en que traballen na súa finca, deberá saber que se está arriscando a que nun breve prazo pode perder a súa finca e a súa vivenda. Cómpre que teñan isto en conta cando pidan unha compensación económica. As persoas cobizosas, que saiban que a empresa sempre lles vai dicir que están a pagarlles moito máis que ás súas veciñas e veciños. Habitualmente, as empresas mineiras rompen a paz social enfrontando á veciñanza entre as persoas que buscan un posto de traballo na mina e as que se opoñen ás instalacións mineiras. Para evitar este problema, recomendamos a obxectividade: que a xente se informe do que se pretende facer, e do que acontece e ou aconteceu con outros proxectos mineiros semellantes.

Consideramos prioritario que as persoas que residen ou teñan intereses lexítimos nos Concellos de Zas, Santa Comba, Vimianzo e Coristanco se informen do plano de investigación mineira e das consecuencias que podería ter, e que comparezan como parte interesada no expediente para que sexan informadas e tidas en conta no desenvolvemento deste expediente de licenza de investigación. Para iso a A.S.C. O Iríbio facilitou modelos de comparecencia no expediente. Tamén, cando a administración nos facilite o expediente, elaboraremos alegacións para que sexan presentadas polas persoas afectadas. A Plataforma pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños acordou dar charlas informativas para contrarrestar a falta de transparencia por parte da administración, facilitando así a participación pública e a defensa do ambiente, da paz social e dos intereses dos particulares das persoas afectadas.

Outros proxectos en Galiza

Dende o Sindicato Labrego Galego advirten que este non é o único proxecto mineiro que está a desenvolver a Administración. Nos concellos de Santa Comba e Zas, empresas filiais da canadense Edgewater solicitaron os permisos de investigación para ouro denominados Grixoa, Vilar e Monte Castelo que afectan a 1.680 hectáreas; e na comarca de Bergantiños as Julias (tamén de ouro) mobilizaron a toda a contorna.

Moitos son os permisos de investigación, e proxectos de explotación en tramitación en Galiza: A mina de tantalio de Forcarei (a maior de Europa), a da Terra Cha que continúan a dirimirse nos xulgados, os de Seixo de Erinsa na comarca de Ordes Compostela (8000 ha), ou todos os permisos de ouro da montaña de Lugo A Fonsagrada, Baleira, Baralla, Becerreá, etc. En Lousame está a piques de estalar un grave conflito social pois a mineira Sacyr en busca de volframio está pechando ilegalmente o acceso ao monte aos seus comuneiros.

Non entendemos como non se dá prioridade á agricultura, que é unha alternativa sustentable, con vocación de permanencia no tempo que xera postos de traballo de calidade e de futuro fronte a estas actividades destrutivas e temporais con postos de traballo precarios e de moi pouca duración.

Apoian este comunicado:

A Ría Non Se Vende, A Terra Non Se Vende, Asociación autonómica Cova Crea, Asociación autonómica e ambiental Petón do Lobo, Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (ADEGA), ContraMINAcción, Contraminate, Foro Social de Cangas, Galiza Non Se Vende, Greenpeace, O Iribio, Plataforma pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños, Plataforma veciñal Corno do Monte, Salva la Selva, Sindicato Labrego Galego, Verdegaia, Véspera de Nada, Voces polo Litoral de Teis

 

Sin título

Discurso da manifestación do 27 de Abril en Xinzo de Limia contra a mina de feldespato

Reproducimos o discurso pronunciado pola portavoz da Plataforma Veciñal Corno do Monte o pasado día 27 na manifestación que tivo lugar en Xinzo:

Manifestación en Xinzo de Limia contra a mina de feldespatosA Plataforma Corno do Monte representa a veciñanza de: Rebordechá, Paredes, San Pedro de Laroá, Laroá, Fiestras, Seoane, Faramontaos e Moreiras, e unha plataforma veciñal cuxa única finalidade é mostra-lo noso desacordo coa mina de feldespatos que a Xunta intenta impornos nas nosas terras.

Por se alguén non o oiu, non vamos parar ata que na nosa zona non quede ningua posibilidade de minas de ningún tipo, xa que non chega con quitar este proxecto de agora, non, hai que cambiar a lei de minas e a do solo para que estas burradas non poidan pasar, senón estamos cada 3 días loitando contra un proxecto distinto, e iso sería una tomadura de pelo ¿ou tedes moitas ganas de estar con estes traballos e enfados tódolos días?

A toda a veciñanza: o xoves estivemos en Santiago visitando a subsecretaria de minas, e unha muller moi amable, recibiunos moi cordialmente.

Imaxino que a vós o que vos interesa e o que se falou ¿non é verdade?

Ela defendía a mina, o cal e lóxico porque e enxeñeira de minas. O que vos interesa e o que nos dixo:

  • non sabe nada da provincia de Ourense, eu preguntome se sabe que pertencemos a Galicia. Isto significa que da Limia aínda sabe menos.
  • e que nos vivimos a gran maioria das nosas terras tampouco lle dixeron nada, nin os que somos nin o que producimos, nada estes só viron as nosas terras e intentaron collelas.

O mellor alí en Santiago pensan que todos somos millonarios e vivimos de rentas. ¿Cantos vivides de rentas? Mans arriba os millonarios.

Como non lle dixeron que vivimos das nosas terras fíxonos unhas propostas moi interesantes, prestade atención que van dirixidas a vós:

– 1º proposta : que compremos terras noutro lado, facilisimo, xa que a nos nos botan fóra, pois nós botamos tamén fóra, a outros, por exemplo aos de Santiago ¿ímonos a vivir a Santiago? ¿quen ten a maleta preparada? Intentamos facerlle ver que non é tan doado deixa-lo teu e cambiar de casa e de pobo, pero hai xente que non o entende.

– 2º proposta: que convivamos coa mina, todos arrexuntadiños, que bonito!! pero esqueceuselle que para facerlle sitio a mina temos que nós deixarlle o noso sitio, polo tanto o de arrexuntadiños non serve, o que nós decimos todo o tempo: A mina ou Nós.

– 3º proposta: este e moi boa: ¿quen se quere quedar coa planta que só traballa día e noite? ¿voluntarios que queiran a planta no seu pobo?, pero home que escollidos sodes, so fai un pouquiño de barullo, outro pouco de po, outro pouco de contaminacion ambiental, e só funciona día e noite, total, que é inofensiva. Hai que preguntar: pode ser que na Plaza Maior aínda colla, e só seria problemática no Entroido, pero nós somos moi sufridos e trasladamos o Entroido a Santiago.

– 4º proposta: o regadio, a mellor idea. Pero quen precisa un regadio se temos a auga nas pozas que nos deixen?, e por riba gratis, e non necesitades engadir ningun produto máis, porque os produtos xa os trai a auga, o meu consello é que lle expliquedes as patacas e o trigo que agora lle dades auga vitaminada que e mellor ca normal, e que en vez de morrer como e o normal coa auga contaminada, que se teñen que acostumar, O QUE HAI QUE OÍR, o que eu vos digo, todos a vivir de señoritos a Santiago, que eses non teñen problemas nin de regadio, nin de fincas, ni de impostos, nin da chuvia ¿a que non?

– 5º proposta: sabedes que todos os informes están a favor da mina? palabras textuais da subdirectora, agás o do concello de Xinzo. ¿será que nas outras consellerías tampouco saben onde estamos?, vamoslles mandar un mapa.

—Na de medio ambiente: eu que pensaba que estaban a protexer os pobres paxaros, aos outros animais e agora resulta que paxaros debe haber de máis e os outros animais pois que fagan a maleta con nós e para Santiago. ¿E na conselleria de medio ambiente, non se teñen que ocupar de que se respete e coide o entorno? Non o home non, teñen que coidar que o entorno sexa o axeitado para as minas, que atrasados estades.

¿que dirán os da EU cando seiban que os cartos que mandaron para protexer os paxaros e o entorno agora vai ser enterrado para que vivan as minas?

O tema e doloroso, alguén que vai decidir sobre as nosas vidas e non sabe nin onde estamos nin de que vivimos, 150 km ata Santiago marcan a diferencia entre os que contan e os que non importa o que pase con eles, porque para eles solo somos 4 gatos, preguntome se cando nos cobran os impostos non lles importaria que os deixaramos de pagar? Total somos 4 gatos e pequenos, sen importancia.

Meus veciños e veciñas, o tema e serio aínda que alguén non o crea, o señor conselleiro de industria dixo esta semana: “economía autorizará tódalas minas que xeren empleo e sexan sostibles”, sostibles no arame, porque noutra cousa, e o do emprego (10 empregos dos cales 3 son de técnicos altamente cualificados), tendo en conta que se perderán máis de 200 o negocio é redondo ou cadrado segundo se mire. O de sostibles, por suposto que si, e nós coñecemos o mellor exemplo: “feldespatos Sarreaus”, deixou cartos a moreas, a deber, e onde está non se acercan nin os paxaros con moita sede, porque de morrer a morrer, prefiren morrer por a vía natural. Por certo a subdirectora de minas non coñece a Feldespatos Sarreaus, vós tranquilos que xa lle mandamos fotos e recortes dun periódico de Madrid onde se recolle o marabilloso estado de contaminación en que o seu propietario a deixou. En Madrid si que coñecen a mina de Sarreaus, pero en Santiago quédalles moi lonxe.

Eu non sei vós pero estou tan enfandada que non sei que facer con esta xente, e o peor, e que eles deciden sobre nós e as nosas vidas, ¿non vos parece de tolos que alguén a quen non lle importas o máis minimo poda decidir sobre a nosas vidas e propiedades?, unha persoa que coñeza a un galego nunca lle proporía que deixara as suas terras e se fora a comprar outras ou ¿é o que tedes pensado facer? ¿non fostes a outros paises para traer cartos e comprar eiquí?, eles non foron, non saben que na provincia de Ourense si o fixemos, fixémolo porque non había outra opción.

¿vós queredes que se coñeza A Limia polas suas minas ou polas suas patacas? O que prefira as patacas xa sabe onde ten que estar tódolos 27 de cada mes, eiquí diante do museo do entroido, apoiando e axudando, o que prefira a mina que quede na casa e logo que non proteste.

A Xunta está en contra nósa e a favor das minas, ¿non quero ser mala e preguntar para quen e para que son boas? Esa resposta queda a libre imaxinación de cada un.

E postos a pedir porque non nos traen unha empresa que transforme os nosos produtos?, a que lle ibades a decir que si?, ata lle facemos sitio se fai falla!!!

Segundo a lei se os informes son favorables a mina, quere dicir que a empresa ten practicamente a licencia na mao, porque o informe negativo do concello pasan por riba del, así de fácil.

A nosa única oportunidade é a protesta na rúa e que nos oian onde faga falla.

Querevos dicir que os de Corcoesto e Bergantiños, a asociacion galega ContraMINAcción e o Sindicato Labrego Galego mandaron mensaxe de apoio e de axuda para todos nós, hai xente que non nos coñece pero si hai outros moitos que son coma nós e que si saben o que estar na nosa pel. Por elo solidarízanse con nós e mándanos todo o seu apoio.

Damoslle as grazas a aqueles que nos apoian e están con nós, sexa quen sexa.

Se non loitamos agora, os nosos fillos non terán polo que loitar, xa teran a maleta feita.

A decisión e vosa: ou perdemos todo o que temos, ou loitamos polo noso. Como vedes hai xente que decide sobre nós e non sabe nin onde estamos nin que existimos, se queredes defende-lo voso daquela estaredes eiquí o vindeiro 27 de maio para deixar claro que na Limia non queremos minas. A Xunta decide: A MINA OU NÓS.

Crónica do Encontro sobre os impactos da minaría en Galiza

Colectivos e organizacións sociais sentan as bases para crear un movemento de oposición á minaría salvaxe na Galiza

As diversas organizacións e colectivos que participaron no primeiro Encontro Galego sobre os Impactos da Minaría, que se celebrou o sabado 16 de febreiro en Teo, remataron a xornada co compromiso de crear unha rede de traballo de cara a constituír un movemento global de oposición á minaría salvaxe na Galiza.

Imaxe do encontro sobre o impacto da minaría en Galiza (Teo, 16/02/2013)Antes de acadar este compromiso, abordouse a problemática dos impactos da minaría dende diversos puntos de vista: xurídico, ecoloxista, xeolóxico, técnico, económico e agrario. A encargada de abrir a xornada foi a profesora da Universidade de Santiago, Alba Nogueira, que centrou a súa intervención en explicar as leis que avalan as explotacións mineiras en Galiza e o xeito de utilizar a lexislación para recorrer as concesións e licencias. Alba Nogueira afirmou a necesidade de forzar á Xunta a utilizar todas as ferramentas legais das que dispón —informes de impacto ambiental ou declaracións de proxecto industrial estratéxico— para impedir proxectos mineiros que poñan en perigo o medio ambiente, o territorio ou o tecido socio-económico dos eidos onde se desenvolven.

A seguinte mesa de relatores centrou a súa intervención no impacto da minaría no medio ambiente. O biólogo Serafín González, presidente da Sociedade Galega de Historia Natural, achegou cifras interesantes que demostran que se está arrasando o noso país con explotacións mineiras a ceo aberto pola permisividade política que existe cara a este tipo de actividades extractivas. Non en van, en Galiza extráese o 50% da lousa para tellados do mundo. O presidente do Instituto Universitario de Xeoloxía, Xoán Ramón Vidal Romaní, recordou que a lousa tamén se extrae en países veciños, como Francia, onde non se fai a ceo aberto como na Galiza, senón a través de minaría subterránea, con moito menos impacto no entorno. Por iso, Vidal Romaní preguntouse se realmente é necesario que produzamos a metade da lousa mundial a costa da devastación que isto supón.

Para xustificar esta sobreexplotación de efectos ecolóxicos e paisaxísticos irreversibles, Serafín González explicou que a Cámara Mineira de Galicia e a Xunta ampáranse en datos contraditorios sobre a xeración de emprego e riqueza: mentres que a primeira afirma que a minaría na Galiza mantén 10.000 postos de traballo, a segunda cifra estes en 7.000. Ambas menten interesadamente, tal e como revelou o profesor de Economía da Universidade de Santiago, Xoán Doldán, pois os datos do Instituto Galego de Estatística ao respecto revelan que, en 2010, en Galiza había 4.549 postos de traballo relacionados coa minaría, os cales descenderon aínda máis nos últimos anos debido ao declive do sector da construción.

Doldán sinalou que a actividade mineira só rexistra os beneficios directos obtidos da súa actividade, pero na súa contabilidade non computan os custes sociais e ambientais nin a curto nin a longo prazo, gastos que sempre acaba pagando o erario público e sufrindo as persoas que viven no radio de influencia das minas. Tampouco computan as subvencións públicas millonarias que levan estas empresas, algo ao que se opuxo rotundamente Xoán Ramón Vidal Romaní, que afirmou que “deben ser as empresas mineiras as que xeren riqueza para Galiza coa súa actividade, e non Galiza a que xere riqueza para estas empresas”.

Imaxe do encontro sobre o impacto da minaría en Galiza (Teo, 16/02/2013)O proxecto mineiro para extraer ouro en Corcoesto ocupou un bo anaco da atención dos participantes. Mentres que Serafín González achegou datos sobre a contaminación que xeraría, o enxeñeiro de minas Emilio Menéndez advertiu que se trata dunha explotación a moi curto prazo e puramente especulativa, pois só é rendible neste intre polo pico acadado polo prezo do ouro. Neste senso, Menéndez lembrou que mentres que o ouro se cotiza agora a 1.690 $ a onza, en 2000 o seu prezo era de 250 $. Cando a crise económica comece a remitir, o prezo do ouro baixará e deixará de ser rendible a extracción en Corcoesto, polo que a súa permanencia de seguro que será inferior aos dez anos que promete a empresa explotadora, Edgewater Exploration. Fronte a este tipo de minería especulativa e a curto prazo que extrae minerais e metais innecesarios; Menéndez avogou por unha minaría sostible no tempo, respectuosa co entorno, xeradora de riqueza a longo prazo e baseada na utilidade e necesidade das súas extraccións. Lonxe disto, o proxecto para Corcoesto prevé destruír o 50% do territorio da parroquia, imposibilitando a explotación forestal e agraria que se vén facendo agora nesas terras e a escasos metros de vivendas habitadas que pasarán a ser inhabitables.

A secretaria xeral do Sindicato Labrego Galego, Isabel Vilalba Seivane, pechou as intervencións advertindo do impacto irreversible sobre os sectores agrogandeiros, e denunciou a “cultura colonial” que leva aos nosos gobernos a fomentar unha actividade económica a curto prazo e con data de caducidade que só beneficia o lucro dunha empresa privada e xera unhas ducias de empregos temporais; fronte a outra permanente, que mantén vivo o medio rural e da que depende totalmente o territorio agredido porque mantén miles de postos de traballo e supón o medio de vida de miles de familias. Vilalba concretou a conivencia do poder político coas empresas mineiras sacando a colación a Lei do Solo, do ano 2010, que autorizou as actividades extractivas en solo de especial protección agropecuaria, até entón prohibidas.

Sen dúbida, o primeiro Encontro Galego sobre o Impacto da Minaría deixou ben claro que Galiza se enfronta a unha problemática que se dá ao longo de todo o seu territorio e, dun xeito ou outro, afecta a toda a cidadanía ameazando amplos espazos e sectores socio-económicos. De aí o compromiso das organizacións e colectivos participantes de callar un movemento amplo e global que responda a esta problemática de xeito integral. Por iso, na vindeira semana seguirán producíndose encontros para concretar e facer realidade esta iniciativa.

Difundiron o encontro:

Programa do I «Encontro galego sobre o impacto da minaría»

Organizado por diversos colectivos ecoloxistas, agrarios e de oposición ás minas terá lugar o sábado 16 de febreiro o primeiro Encontro Galego sobre os Impactos da Minaría.

O obxectivo desta xornada é compartir distintas visións ao redor dunha problemática que está a medrar de xeito exponencial na Galiza nos últimos anos: a concesión de licencias para a explotación mineira de terras, prevalecendo os intereses empresariais duns poucos, a costa dun impacto irreparable nos usos de eidos (forestais, agrícolas, sociais, medioambientais, infraestruturas…) que afecta a miles de persoas. De Bergantiños á Limia, da Terra Chá ao Xallas, a ameaza das minas afecta cada vez a máis bisbarras galegas, polo que urxe unha resposta unitaria e coherente para facerlle fronte que se tentará definir neste encontro.

Programa

  • 09:00 – 10:00h: “A compatibilidade ou prevalencia de usos e os dereitos mineiros”
    Alba Nogueira. USC.
  • 10:00 – 11:45h: “O Impacto da minaría no medioambiente”
    Serafín González. Sociedade Galega de Historia Natural.
    Xoán Ramón Vidal-Romaní. Instituto Universitario de Xeoloxía Isidro Parga Pondal, UDC.
    Emilio Menéndez Pérez. Enxeñería de Minas.
  • 11:45 – 12:15h: Descanso de 30 minutos.
    Ás 12:00 h haberá unha rolda de prensa para os medios de comunicación que cubran o evento.
  • 12:15 – 13:30h: “O impacto da minaría no tecido socioeconómico”
    Xoán R. Doldán. USC.
    Isabel Vilalba. Sindicato Labrego Galego.
  • 13:30 – 16:00h: Xantar conxunto.
  • 16:00 – 19:00h: Dinámica de intercambio de experiencias entre colectivos.
  • 19:30 – 21:00h: Proposta de creación e xestión de rede de colectivos.

Data e lugar do encontro

16/02/2013. Hotel Congreso. Teo, Galiza.

Inscrición

Enche o noso formulario de inscrición.

Difusión

Podes descargar o cartaz da xornada sobre o impacto da minaría (PDF), e espallalo en Facebook, Twitter e outras redes sociais utilizando os botóns que atoparás nesta mesma páxina.

Grazas!

Imaxe de fondo do cartaz, CC by bychaa